لیک: ابو خالد

هېواد او مملکت پر یو مسلمان تبع باندې  کوم حقوق لري چې مسلمان یی باید اداء کړي ؟

 ددې پوښتنې د ځواب په موخه باید لومړی پدې پوه شو چې ،د اسلام مبارک دین مختلفو مواردو کې ټینګار کړی دی چې،  په زمکه کې فتنې او فساد مه کوۍ ، منازعات  او شخړې مه جوړوۍ ،د یوه بل حقونو ته درناوی ولرۍ او له یوه بل سره مرسته وکړۍ ، دهوکه مه کوۍ، چغلي او تجسس او غیبت مه کوۍ او داسې نور بد عملونه …

نو  دا په حقیقت کې  د مملکت او هېواد حقوقو ته اشاره ده چې تاسو په مملکت کې فساد مه کوۍ ، د مملکت امنیت مه خرابوۍ او دهېواد د اوسیدونکو ترمنځ تفرقه مه اچوۍ ، دهېواد اقتصادي او عایداتی منابع مه ړنګوۍ او دهېواد او مملکت تاسسیات او ودانۍ مه تخریبوۍ.

 څرنګه چې مؤمن مسلمان له فساد څخه منع شوی او د نا امنیو غلاو او قتل وغیره څخه منع شوی دی همدا راز دا هم منع شویدي چې مسلمان به ددغو ناوړو کارونو له پاره سبب او واسطه هم باید ونه اوسي .

 الله پاک  د مملکت سره هم داحسان په قلمرو کې چلند غوره بللی دی او امر یی پرې فرمایلی دی : وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ .

ژباړه : خلکو سره ښېګڼه کوه لکه څنګه چې الله پاک تا سره ښېګڼه کړې ده ، په زمکه کې فساد مه کوه ځکه الله پاک فاسدین نه خوښوي .

وقال ــ جلَّ وعزَّ ـ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ .

ژباړه : له یوه بل سره په نیکو چارو او تقوا کې مرسته وکړۍ او په ګناه او تجاوز کې دیوه بل سره مرسته مکوۍ ، له الله پاک څخه وډار شۍ بیشکه الله پاک سخت جزا ورکوونکی دی .

يو مبارک حدیث کې داسې راغلي دي : (( كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ، دَمُهُ، وَمَالُهُ، وَعِرْضُهُ .)) ژباړه : پر یو مسلمان د بل مسلمان  وینه مال او عزت حرام دی .

تر ټولو ستر شر او خطرناک ضرر څه شی دی ؟

هو تر ټولو ستر فساد او ستر شر او ضرر د هېواد تخریبول او ړنګول دي ، په هېواد کې امنیت خرابول دي ، د هېوادوالو په ډار او تشویش کې اچول دي ، دهېواد اقتصاد کمزوری کول دي او دشمنانو ته دلاسوهنو فرصتونه برابرول دي او دې ته ورته ټول هغه افعال او کارونه چې په هغې کې دخلکو او هېواد تاوان وي ستر ضرر او ستر فساد او شر بلل کیږي چې الله پاک ورڅخه منع فرمایلی او مرتکبینو ته یی اخرت کې دسخت عذاب خبر ورکړی دی .

په همدې اساس اسلامي شریعت منع فرمایلی ده چې د ټولنې او مملکت دنظم په اخلال کې به هېڅ راز ونډه نه اخلئ،  بلکې د تخریب او ورانکاریو مخنیوی به کوۍ!

 د عامو خلکو امنیت ته خطر پېښول او په ناستو ولاړو کې د هېواد او منتخب حاکم پر خلاف منفی شایعات او تبلیغات کول او یا اوریدل ټول شرعا منع شوی دي ځکه چې دا کار  داسلامی اخوت او تعاون سره په ټکر کې دی .

حضرت علامه ابن تیمیه رح فرمایی ، ((وقلَّ مَن خرج على إمام ذي سلطان إلا كان ما تَوَلَّد على فِعله مِن الشرِّ أعظمَ مما تولَّد مِن الخير”.))

ژباړه : ډېر کم داسې شوی دي چې خلک د حاکم خلاف راپاڅېدلي وي او نتیجه کې دې خلکو ته خیر رسیدلی وي ،بلکې دهغه خیر له پاره چې دوی پاڅېږي له خیر څخه یی هغه شر ډېر ستر او غټ دي چې ددوی د پاڅون له امله پکې حاکم ضعیف او خلک د ډول ډول مصیبتونو ښکار شي.

کوم عمل چې دمملکت د بې ثباتۍ ، دخلکو ترمنځ د تفرقې او دشخړو دایجاد او د اقتصاد د ضعف سبب کیږي، هغه ټول  فساد فی الارض کې شاملیږي او فساد فی الارض مطلق حرام او دالله پاک د غضب او قهر سبب ګرځي.

 بل حق پر موږ باندې د هېواد دادی چې، داوسیدونکو ترمنځ به یی دبیلتون او تفرقي اچولو څخه ډډه کوو او چاته به اجازه نه ورکوو چې داسې فعل یا داسې قول تر سره کړي چې هغه د خلکو ترمنځ دشخړو سبب ګرځي او تفرقه اچوي ،ځکه تفرقه او شخړې د هېواد داوسیدونکو ترمنځ د جګړو سبب کیږي او پدې توګه دخپلمنځي جګړو او کرکو له امله و مملکت حاکمیت او نظام کمزوری کیږي ، ددښمنانو لاسوهنو او ورانکاریو ته فرصت چمتو کيږي ددغو ټولو عواقبو مسؤلیت پر هغه چا دی چې تفرقه اچوي او د ولی الامر له اطاعت څخه سرغړونه کوي ځکه همدغه عدم اطاعت او سوؤ تبلیغ د منتخب نظام د تضعیف په اسبابو کې شامل دی او منحیث سبب د جرم او جنایت ،دا کار شرعا منع شوی دی.

 پدې اړه قرانکریم کې صریح ایتونه راغلي دي چې یو یی د نسآء دسورت هغه مبارک ایات دی چې د الله جلّ شأنه او دهغه د رسول علیه السلام او د مسلمانانو د منتخب مشر یا امیر چې بلا اکراه ورسره رعیت بیعت کړی وي  الله تعالی پدغه ایات کې داسې ارشاد فرمایی .

اطیعوا الله اطیعوا الرسول واولوا الأمر منکم . الایه

ژباړه : دالله پاک اطاعت وکړۍ او دهغه د رسول او دخپل اولو الامر اطاعت وکړۍ .

 دخلکو ترمنځ تضاد او کرکه ایجادول  داسلام له روح سره په تضاد کې چارې دي ځکه نو د تفرقې او ډل بازۍ خلاف اسلام سخت موقف لري او دا کار یی حتی په دیني چارو کې هم منع او تهدید کړی دی ولو که اختلاف یی بد ندی ګڼلی، مګر تفرقه او ډل بازي یی منع فرمایلی ده په یوه مبارک حدیث شریف کې پدې اړه داسې راغلي، دي وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَتَفْتَرِقَنَّ أُمَّتِي عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً، فَوَاحِدَةٌ فِي الْجَنَّةِ وَاثْنَتَانِ وَسَبْعُونَ فِي النَّارِ» قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَنْ هُمْ؟ قَالَ: «هُمُ الْجَمَاعَةُ

ژباړه : نبی کریم ص وفرمایل چې زما دې پر هاغه الله پاک قسم وي چې زما امت به په درې اویا ډلو وویشل شي ، له دوی څخه به یوه په جنت کې وي او دوه اویا نورې په جهنم کې وي ، پوښتنه وشوه چې هغه یوه کومه یوه ده ؟ نبی کریم ص جواب ورکړ چې هغه جماعت یا اتفادق والا دی .

یعنې هغه کسان چې په هغه څه یی اتفاق کړی وي چې نبی علیه السلام ورباندې عمل کاوه، که هغه اعتقاد دی او که عمل او که قول او دخپل مشر څخه ملاتړ دی  او پر وړاندې به یی بغاوت حرام دی ولو که  په قول او یا په فعل  سره وي داسې اطاعت یی واجب دی لکه څرنګه چې صحابه پخپل وخت د نبی کریم ص اطاعت کاوه

بل حق  د مملکت پر موږ دادی چې موږ ټول باید پدې سرونه خلاص کړو او زړونه مطمین او فکر پرې متمرکز کړو چې، ټول هغه څه چې په ملي او دملت په حقوقو او حدودو پورې اړه لري که هغه خلک دي ، که د دوی دین دی ، که ولی الأمر دی ، که اقتصاد دی ، که پوځ دی که امنیت دی او که دفاع ده  او که دی ته ورته نور موارد دي ،چې د ټولو خلکو مشترک میراثونه او دنظام اساسات دي نو په اړه یی د ناوړه او ناکاره تبلیغاتو څخه ځان ساتل فرض دي ،بلکې دشریعت حکم دادی چې ټول هغه څه چې عام دي یا په ټولو خلکو یو شان تعلق ولري، په اړه یی د هر ډول ملاحظی له پاره ولی لامر یا اولوا الأمر ته رجوع پکار ده ، په نننۍ نړۍ کې ولی لامر  دخلکو منتخب ولسمشر  دی او هغه ته د رسیدو له پاره مختلفو هېوادونو کې مختلف سیستمونه او ادارې شته دی چې موږ هم دنړې والو په څېر حکومتي سیستم لرو ولسوال مو د والي استازی دی او والي مو د ولسمشر استازی دی بالواسطه هر مهال په اسانۍ سره کولای شو چې ولی لامر  یا اولوا الامر ته خپل عرض ورسولای شو، نو دشریعت حکم همدا دی چې شخړه به نه جوړوۍ ،بلکې ستونزې په ولی لامر ته راجع کوۍ

 دهغو کسانو په اړه چې د منتخب نظام خلاف ناوړه او درواغجن تبلیغات کوي او پرته له تحقیقه او له دقت څخه ، هر شی چې اوري نورو ته یی رسوي او شایع کوي یی الله تعالی یی په اړه داسې فرمایی :

وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ.

ژباړه : او کله چې دوی ته دامن یا ډار کوم خبر ورسیږي ، دوی یی پخپل سر شایع کوي او خپروي یی خو که ددې پر ځای یی ستونزه دالله رسول یا د وخت ولی لامر ته راجع کړې وای نو دا به بهتره وه او د اوازو پر ځای به حقیقت څرګند شوی و .

وقال سبحانه: وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا.

ژباړه : په کوم شی چې درته درست مالومات نه وي بحث او شله توب مکوه ، پدې پوه شئ جې  غوږونه سترګې او زړه ټول پوښتل کیږي او هر یو مسؤل دی .

یو مبارک حدیث شریف کې راغلي دي چې نبي کریم صلی الله علیه وسلم اشج په نامه د قیس مریی ته وویل:  إِنَّ فِيكَ خَصْلَتَيْنِ يُحِبُّهُمَا اللهُ: الْحِلْمُ، وَالْأَنَاةُ  یعنې په تاکې دوه خویونه داسې دي چې هغه دالله پاک زیات خوښیږي  یو نرمي ده او بل در کې قناعت او عاجزی ده .

لهذا اسلام دمسلمان مال ځان او عزت پر پل مسلما باندې ن حرام ګرځولی، ددې مفهوم دادی چې د یو مسلمان پر بل دا حق دی چې د هغه د مال ځان او عزت دفاع وکړي او داسې عمل او داسې قول یا فعل تر سره نکړي چې هغه د مسلمان د مال ځان او عزت په زیان تمامیږي او دغه درې واړه د مملکت او یا د مسلمان د وطن څخه پرته بل چیرته نه ساتل کیږي ، لهذا ددغو ټولو ارزښتونو د ساتلو په موخه د هېواد ساتل او ورڅخه دفاع پر خپلو اتباعو د هېواد او خاورې حق دی ځکه چې کله یو څوک خپل وطن او خپل حاکمیت ونلري د هغه سر مال او ځان یو هم خوندي ندی .

نو ځکه پر هر مؤمن او مسلمان بنده واجب ده چې د خپل وطن څخه عملي دفاع وکړي او دخپل هېواد حاکمیت ته هېځ راز خطره پېښه نکړي .

موږ او تاسو ته دې هم الله پاک توفیق راکړي چې د خپل هېواد په ابادولو کې ونډه واخلو او د ورانکاریو په مخنیوي کې خپله ایمانی او اسلامي شرعي وجیبه اداء کړو او هر یو ځان د خدای ج پر وړاندې مسؤل او جواب ورکوونکی وبولو . امین ثم امین

یادونه: د لیکنې د سرپاڼې تصویر له انټرنیټ څخه

Picture Copied